Ούτε ένα
σημάδι σου ακόμα
κι όλα μοιάζουν στη ζωή μου
μαύρα
κι είμαι εδώ με την ψυχή
στο στόμα
μήπως φανείς
Μόνη κι εγκαταλελειμένη
κοιτά με πως έχω
καταντήσει
από μια ελπίδα κρεμασμένη
μήπως φανείς
Όλα στα καταλογίζω
που υποφέρω και δακρύζω
που τις νύχτας μαραζώνω
που μου λείπεις και
βουρκώνω
Όλα στα καταλογίζω
Στο δωμάτιο μου εγώ
κλεισμένη
άλλον άνθρωπο να δω δεν
θέλω
και η απουσία σον να με
τρελαίνει
μέχρι νά ‘ρθείς
Μέρες, ώρες και λεπτά
μετράω
σαν κατάδικος που
περιμένει
δύσκολες πολύ στιγμές
περνάω
μέχρι νά ‘ρθείς
(όλα στα καταλογίζω:
Στίχοι; Φοίβος, άπω το CD
Ευαισθησίες της Καίτη
Γαρμπής) |
Oute ena simadi sou
akoma
ki ola moiazoun sti zoi mou maura
ki eimai edo me tin psuhi sto stoma
mipos faneis
Moni ki egkataleleimeni
koita me pos eho katantisei
apo mia elpida kremasmeni
mipos faneis
Ola sta katalogizo
pou upofero kai dakruzo
pou tis nuhtas marazono
pou mou leipeis kai vourkono
Ola sta katalogizo
Sto domatio mou ego kleismeni
allon an8ropo na do den 8elo
kai i apousia son na me trelainei
mehri na 'r8eis
Meres, ores kai lepta metrao
san katadikos pou perimenei
duskoles polu stigmes pernao
mehri na 'r8eis
(ola sta katalogizo: Stihoi; Foivos, apo to CD
Euais8isies tis Kaiti Garmpis) |
